Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Cave putes quicquam esse verius. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Duo Reges: constructio interrete. Bork Quo tandem modo?

Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros.
Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.
Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.
Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est?
Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam.
Iam enim adesse poterit.

Is haec loquitur, qui in voluptate nihil ponens negat eum bene cenare, qui omnia ponat in voluptate, et tamen non negat libenter cenasse umquam Galloniummentiretur enim-, sed bene.

Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.
An hoc usque quaque, aliter in vita?
Primum quid tu dicis breve?
Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Respondeat totidem verbis.: Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;
Bork: Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset.
Verum esto;: Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
Recte, inquit, intellegis.: Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
Bork: Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
Bork: Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Quod vestri quidem vel optime disputant, nihil opus esse eum, qui philosophus futurus sit, scire litteras. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Ut aliquid scire se gaudeant?

Temporibus autem quibusdam et aut officiis debitis aut rerum
necessitatibus saepe eveniet, ut et voluptates repudiandae
sint et molestiae non recusandae.

Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae
effeminari virum vetant in dolore.

Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus amicos quam se ipsos diligant. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Sed ad illum redeo.